De tempel van de Herfstlaan

Op de gemeentelijke begraafplaats aan de Herfstlaan in Heemstede staat de grafkapel van de familie Van Vollenhoven. Het gebouw is in neoclassicistische stijl met verschillende kleuren baksteen gebouwd, waarbij de Romeinse tempelbouw als voorbeeld heeft gediend. Onder de kapel ligt een grafkelder. Nadat in 2015 was geconstateerd dat de grafkapel niet meer in al te beste staat verkeerde, werd door de Historische Vereniging Heemstede Bennebroek (HVHB) een voorstel tot restauratie gedaan. Samen met de gemeente Heemstede en de provincie Noord-Holland werd de grafkapel in 2020/2021 gerestaureerd. De grafkapel was eerst een provinciaal monument, maar na het afschaffen van de provinciale beschermingsregeling is de kapel nu een gemeentelijk monument.

Minister keert 2,5 miljoen uit voor joodse begraafplaatsen

Minister Ingrid van Engelshoven van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) heeft vandaag, vrijdag 26 november, 2,5 miljoen euro beschikbaar gesteld voor het herstel en de restauratie van joodse begraafplaatsen. Het gaat om de grootste herstel- en restauratieoperatie van Joods erfgoed ooit.

Nooit eerder werden zoveel historische Joodse objecten in het kader van één besluit gerestaureerd.

Het Drentse Grolloo kent een lange geschiedenis, maar bleef altijd klein en bescheiden. Kerkelijk viel het dorp onder Rolde. Pas in 1853 kwam in Grolloo een zelfstandige hervormde gemeente tot stand. Daarop werd meteen aangevangen met de bouw van een kerk en pastorie. Het initiatief en de geldelijke bijdragen kwamen van de 47 hervormde gezinnen die Grolloo en Schoonloo indertijd telde. De eerste dienst werd gehouden op 8 januari 1854.

Bij de stèle van Ritzo Hoeve
(11 februari 1889 – 2 november 1912)

Ik was een jongeling
Van ruim 23 jaren,
Toen God mijn Ziel op riep
En ik van hier moest varen.
Ik was haar al tot vreugd
Maar ach dat kon niet baten
Ik moest van B. tot A,
De wereld vroeg verlaten.
Gij allen die om mij treuren
Wil doch niet voor mij schromen
Wand Jezus heeft gezecht,
Laat ze allen tot mij komen.

In 1936 kwamen wij als familie Degenkamp voor het eerst in aanraking met begraafplaats St. Barbara. Destijds was de begraafplaats een jaar of veertig oud en de eerste aanplant was toen nodig aan vervanging toe. Tot de eerste werkzaamheden van mijn opa Richard Degenkamp behoorde dan ook de aanplant van de platanen en taxusstruiken die nu nog te vinden zijn op de begraafplaats.

De terreinen waarop psychiatrische instellingen gevestigd waren, veranderden vanaf het laatste kwart van de vorige eeuw ingrijpend. Het werden zorgparken, soms in combinatie met particuliere woningbouw, of werden totaal verlaten. Hiermee verdwenen ook de daarop gelegen begraafplaatsen. Ze werden geruimd of verpauperden tot desolate dodenakkers. Met het verdwijnen van zulke begraafplaatsen verdwijnt ook de herinnering aan mensen die er in het verborgene leefden en daarmee cultuurhistorisch erfgoed.

Even ten noorden van het Zeeuwse dorp IJzendijke ligt de boerderij Schorersgraf. Een bijzondere naam voor een ruim honderd jaar oude boerderij. De naam van de boerderij verwijst naar het graf van Willem Schorer, die in 1800 op de zuidelijke punt van de Pietersdijk, 100 meter ten oosten van de boerderij, zijn laatste rustplaats vond. Schorer was jurist en grootgrondbezitter. En verzette zich bovendien tegen de praktijk van het begraven in kerken.