In de kerk van het Zuid-Limburgse Houthem bevindt zich een opvallend grafmonument. Vinden we in de rest van Nederland in kerken vooral grootste grafmonumenten voor zeehelden en personen van adel, in Houthem staat het houten praalgraf voor de heilige kluizenaar Gerlach, overleden in 1165.

Als kleine jongen bezocht ik vier keer het Anne Frankhuis in Amsterdam. Ik weet nog dat ik me kwaad maakte over die rare man met dat stommetje snorretje die haar dood had gemaakt. Via Anne Frank, die in haar dagboek al schreef over wat mensen kan overkomen in de oorlog, raakte ik nieuwsgierig naar wat er verder gebeurde in de oorlog. Zo kwam ik te weten dat 130.000 mensen zijn gesneuveld en worden herdacht in 42 gedenkboeken die bewaard worden op het Nationaal Ereveld in Loenen. Maar ik las ook over kinderen of volwassenen die in de Tweede Wereldoorlog dood gingen door explosieven, bommen of ze werden doodgeschoten. Sommige van hen staan niet in die gedenkboeken.

Schoonhoven ontstond op een gunstige plaats langs de rivier de Lek bij een dam in de veenstroom de Zevender. Begin dertiende eeuw werd aan de Lekzijde al een haven aangelegd en rond 1250 verrees een kasteel bij de dam. Al vroeg werd er ook begraven. De nederzetting was strategisch gelegen, groeide snel en kreeg al vroeg stadsrechten. Dit was ook de aanleiding voor de aanleg van vestingwerken.

Niet ver van het grootste hunebed van Nederland, even buiten het Drentse Borger, ligt aan de Marslandenweg een bescheiden joodse begraafplaats. Het is een herinnering aan een kleine gemeenschap. De eerste joodse familie die in de omgeving van Borger woonde, was het gezin van Marcus Davids. Hij vestigde zich in 1791 in het nabijgelegen Buinen.

‘Begraven aan de andere kant van de baai - Overblijfselen van Nederlands funerair erfgoed in Japan uit de periode 1609-1870' is een uitgave van stichting Dodenakkers.nl en is tot stand gekomen met steun van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Bureau Funeraire Adviezen en Bureau Funeralia.

Maria van Leeuwen is onderzoeksmasterstudent Nederlandse literatuur en cultuur aan de Universiteit Utrecht. Binnen haar studie is zij geïnteresseerd in de doorwerking van het koloniale verleden van Nederland met Suriname in het heden. In het kader van haar masteropleiding wilde zij zich verder verdiepen in de actuele beleidspraktijk over dit onderwerp in Nederland. Zodoende kwam zij terecht bij het ‘gedeeld cultureel erfgoedprogramma’ van de Nederlandse overheid.