Sinds ik Dodenakkers.nl volg is mijn belangstelling voor begraafplaatsen toegenomen. Dit hangt ook samen met mijn belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog. Wat mij erg interesseert zijn de persoonlijke verhalen en die kom je op begraafplaatsen natuurlijk altijd tegen. Op mij maakt de Joodse begraafplaats aan het Toepad in Rotterdam, vlakbij de Van Brienenoordbrug, veel indruk.

Hedzer Castelein 13-02-1889  -  29-08-1915

Het contrast kan niet groter zijn in Wergaa. Het urinoir aan de Wargaastervaart is voorzien van een zeventiende-eeuwse grafzerk als toegangspad. De oprichting in de vorige eeuw van deze stenen “krul”, zal op grond van die geplaatste grafzerk wel zijn geschied in opdracht van de kerkvoogdij voor het mannelijk deel van de kerkgangers met hoge nood. Niet het lot dat je zo’n zerk toewenst, al zijn er voorbeelden te over, die aantonen hoe weinig zorgvuldig men soms omging met funerair erfgoed.

In de vroege ochtend van maandag 31 december 1945 werd aan het Halmaheiraplein 3 te Dordrecht een aanslag gepleegd op Jacob van Dijk. Een explosief, waarschijnlijk een handgranaat, werd omstreeks 04.00 uur door zijn openstaande slaapkamerraam naar binnen geslingerd en doodde hem op slag. Zijn (tweede) echtgenote, Geardina (Gea) van Dijk-Prins werd daarbij zwaar aan haar hoofd gewond. Zij herstelde volledig en stierf pas vele jaren later een natuurlijke dood.

Wie was deze Van Dijk, waarom werd hij vermoord en wie was of waren de dader(s)?

De Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB) en stichting Dodenakkers.nl slaan de handen ineen en vragen meer aandacht voor het hergebruik van onderdelen van oudere grafmonumenten. Wanneer grafmonumenten vervallen raken en een gevaar vormen, is er niet altijd een mogelijkheid tot herstel. Het grafmonument moet dan helaas geruimd worden, maar afkomende delen kunnen juist de redding zijn voor andere grafmonumenten elders. Door oudere grafmonumenten te herstellen blijven begraafplaatsen aantrekkelijk voor bezoekers.