Verscholen tussen de bomen en struiken op de Dokkumer gemeentelijke begraafplaats Damwâldsterreedsje ligt het eenvoudige, maar toch statige graf van Frans Bosmans, een Belgische soldaat die in januari 1919 overleed aan de Spaanse griep. Bosmans is één van de honderden Belgische soldaten die gedurende of kort na de Eerste Wereldoorlog in Nederland een laatste rustplaats vond.

In de uiterwaarden van de afgedamde Maas bij het Gelderse Alem ligt aan De Steeg tussen struiken en bomen een grafheuvel verscholen. Geen prehistorische grafheuvel, maar één die is aangelegd in de negentiende eeuw voor de familie van Cornelis Schiffer, de oprichter van Steenfabriek Rossum. Lokaal staat de heuvel bekend als ‘Den Berg’.

Op grafmonumenten kan een veelheid aan symboliek worden aangetroffen. Een bijzondere vorm is waarbij de getoonde symbolen verwijzen naar het beroep van de overledene. Molenaar Bob Poppen beschrijft een aantal grafstenen die hij tegenkwam op Groninger begraafplaatsen en kerkhoven.

In de geschiedschrijving komt het dorp De Bilt voor het eerst voor in 1372. Het dorp werd toen door de Geldersen platgebrand. Er moet dus in de veertiende eeuw al sprake zijn geweest van een nederzetting. In het begin van de twaalfde eeuw was ten zuiden van het huidige dorp een dubbelklooster, een klooster voor zowel mannelijke als vrouwelijke religieuzen, gesticht dat de ontginning van moerassige land ten oosten van Utrecht ter hand nam.

Het is 7 maart 1940 en in Europa is het oorlog. Nederland, ingeklemd tussen de grootmachten Engeland en Duitsland die op dat moment al met elkaar in oorlog zijn, blijft vooralsnog afzijdig. Een half jaar daarvoor was Duitsland op 1 september 1939 in het oosten zijn buurland Polen binnengevallen. Twee dagen later verklaarden Frankrijk en Engeland de oorlog aan Duitsland. Vanwege de oorlogsdreiging was Nederland op dat moment al begonnen met het mobiliseren van zijn troepen, maar het hoopte net als tijdens de oorlog van 1914-1918 buiten schot te blijven.