De huidige gemeentelijke begraafplaats van Schagen is niet de eerste. Die lag op het oude kasteelterrein en werd zo’n veertig jaar gebruikt midden negentiende eeuw. Nieuwe inzichten in de manier van begraven en de Begrafeniswet van 1869 dwongen de gemeente Schagen tot de aanleg van een nieuwe begraafplaats. Die werd aangelegd aan de andere kant van de in 1865 gereedgekomen spoorlijn van Alkmaar naar Den Helder.

Vorig jaar werd de eerste Canon van het Nederlands Funerair Erfgoed gepresenteerd. Bij de presentatie verscheen een boek, maar daarmee is de Canon niet af. Het boek moet vooral worden gezien als een eerste stap en als beginpunt van discussie. Welke vensters kunnen er beslist uit en welke thema’s moeten er in? En waarom? De Werkgroep Funeraire Canon 2.0 daagt je uit om mee te denken en met ons in gesprek te gaan.

‘Een kleine geschiedenis van de begraafplaats aan de Bergweg in Velp’

Een ieder die weleens een begraafplaats bezoekt, weet bewust of onbewust dat deze plekken een afspiegeling zijn van onze geschiedenis. De woningen waar wij in wonen zijn misschien wel gebouwd door diegenen die er begraven liggen. De winkels uit onze jeugd werden bestierd door de mannen en vrouwen waarvan de namen op de grafstenen staan. De grafmonumenten vertellen hun verhaal.

Frederika, Dieuwke, Baudina en Margaretha Westra 

Twee zerken naast elkaar maken ons deelgenoot van het diepe verdriet dat ouders kan overkomen wanneer ze staan aan het graf van hun kinderen. Dit lot trof het echtpaar Westra-Fontein. Bovendien trof de moeder, Eva Westra- Fontein, in kort tijdsbestek ook nog het verlies van de vader, haar echtgenoot Hendrik Jans Westra in september 1831.

ACHT DOCHTERS DIE GODS GUNST MIJ GAF
NAM WEER ZIJN VADERHAND MIJ AF
DRIE RUSTEN ONDER DIT GESTEENT
DE MOEDER DIE ’T GEMIS BEWEENT
STAART NU VERBEIDEND OP DEN HEER
DAAR VINDT ZIJ EENS HAAR DOCHTERS WEER

Het is best een lastige vraag: “wat is jouw funeraire plek?”. Dan gaan de raderen draaien bij wijze van spreken. Overal waar ik kom, ook met vakanties, bezoeken we kerkhoven en begraafplaatsen, omdat ze steeds zo verschillend en fascinerend zijn. Maar de afgelopen jaren heb ik beroepsmatig veel begraafplaatsen bezocht.

Het is misschien wel het mooiste beeldhouwwerk op de gemeentelijke begraafplaats aan de Herfstlaan in Heemstede. Wat is het verhaal achter het bijna levensechte beeld van jonkvrouw Jeanne van Lennep?

In de negentiende eeuw leefden meerdere Joodse gezinnen verspreid over verschillende dorpen en steden op het Zuid-Hollandse eiland Voorne-Putten. De eerste Jood had zich in de zeventiende eeuw in de stad Brielle gevestigd. Hij vertrok echter in 1700 met onbekende bestemming. In de achttiende eeuw nam het aantal Joden op het eiland toe en geleidelijk ontstond een Joodse gemeenschap met Geervliet en Heenvliet als middelpunt.