Op de Amsterdamse begraafplaats De Nieuwe Ooster staat het imposante grafmonument voor E.J. Potgieter, oprichter van het literaire tijdschrift De Gids en één van de meeste prominente literaire figuren van de Nederlandse negentiende eeuw. Toen Potgieter in 1875 stierf bestond de Nieuwe Oosterbegraafplaats echter niet. Hij werd begraven op de Westerbegraafplaats.

De sfeervolle begraafplaats in Rozendaal was tot 1977 eigendom van de Rosendaelse kasteelheren. Niet vreemd dat de geschiedenis van de dodenakker dan ook nauw verweven is met het kasteel Rosendael. Een eerste aflevering van een drieluik over de begraafplaats. 

Sinds 2015 kent de gemeente Alkmaar negentien begraafplaatsen. De stad zelf telt er slechts drie, waarvan de joodse begraafplaats het oudst is. Het aantal begraafplaatsen is met name toegenomen door de gemeentelijke herindeling waardoor in 2015 de gemeenten Graft-De Rijp (zes begraafplaatsen) en Schermer (zeven begraafplaatsen) aan Alkmaar werden toegevoegd. De grootste begraafplaats en ook de meest stedelijke is de gemeentelijke begraafplaats aan de Westerweg.

Utrecht 28 oktober 1879 - Utrecht 31 augustus 1963)

De Utrechtse schrijver Willem Gerrit van de Hulst was een bekend schrijver van protestants-christelijke kinderboeken. Hij ligt begraven op begraafplaats Soestbergen, letterlijk op een steenworp afstand van het huis waar hij opgroeide. Tijdens zijn gehele schrijversloopbaan bleef Van de Hulst werkzaam als leraar op een kleine Utrechtse school.

* Amsterdam 15-5-1865 – † Noordwijk aan Zee 8-3-1937

Albert Verwey (geboren Verweij) was dichter en letterkundige. Op vijfjarige leeftijd verloor hij zijn moeder en bijna acht jaar later zijn vader. Zijn talent voor taal viel al vroeg op en zijn leraar Nederlands bracht hem in contact met een oud-leerling, Frank van der Goes, die later één van de oprichters van de SDAP zou worden. Van der Goes stelde hem op zijn beurt in december 1881 voor aan Willem Kloos.

Op vrijdag 15 februari 2019 treft een aantal leden van de Werkgroep Bouw Historie Zutphen (WBHZ), een werkgroep van de Historische Vereniging Zutphen, op een zolder van de toren van de Martinuskerk te Warnsveld een hardsteenfragment met reliëf aan. Hardsteen is een veelvuldig voor grafstenen gebruikt materiaal. Zou dat hier ook het geval zijn en zo ja, van wiens grafsteen?

Funerair erfgoed, de herinnering aan de dood. Welke gebeurtenissen in de geschiedenis zijn belangrijk geweest in onze omgang met het sterven van de mens? En welke sporen zien we daarvan terug in onze omgeving? De ‘Canon van het Nederlands Funerair Erfgoed’ geeft kort en bondig inzicht in hoe Nederlanders door de eeuwen heen hun doden hebben begraven.

De begraafplaats bij ons om de hoek past in een traditie die eeuwen teruggaat en is een waardevolle bron van kennis. In deze canon wordt aandacht besteed aan hoogtepunten, maar ook aan de veranderingen in onze omgang met de dood. Het laat zien dat het geloof lang de plek bepaalde waar begraven werd, maar ook hoe door een toenemende individualisering langzaamaan het landschap van de dood aan het veranderen is. Wat brengt ons de toekomst?