In 1895 vestigde de jonge congregatie Paters van de H. Familie zich in een voormalige kazerne in Grave. De aanwas van studenten was fors en in 1912 werd het gebouw te klein. Alphons de Kanter, een leerlooier uit Kaatsheuvel, bood de congregatie grond aan voor de bouw van een kleinseminarie in Kaatsheuvel. Het eerste gebouw van het noviciaat kwam achter het huis van P. van Dongen te staan en in 1914 kwam de huiskapel gereed. Het complex kreeg een eigen drukkerij, slagerij, bakkerij, boerderij, tuinderij en ook een begraafplaats.
Nederland telde in de middeleeuwen honderden kloosterbegraafplaatsen. In sommige binnensteden had elk klooster wel een kapel of kerk met een klein kerkhof. Veel is verdwenen, maar in de negentiende en twintigste eeuw werden nieuwe kloosters gesticht met daarbij eigen begraafplaatsen. Sommige begraafplaatsen waren niet alleen voor kloosterlingen, maar ook voor verpleegden, patiënten, leerlingen of leken die er werkten. In Zoeterwoude stond een klooster met leerlingen. Tallozen van hen stierven jong en werden begraven op de kleine kloosterbegraafplaats.
Schiebroek is ontstaan in de veertiende eeuw toen het veengebied langs de Schie in cultuur werd gebracht. Tot in de tweede helft van de achttiende eeuw was Schiebroek niet meer dan een uitgeveende plas, genaamd de Schiebroekseplas. Er was nauwelijks sprake van een dorp, de boerderijen en huizen stonden verspreid in het gebied. Dat veranderde langzaam nadat in 1771 in opdracht van de ambachtsheerlijkheid Schiebroek een plan werd gemaakt voor de drooglegging van de plas. Lang had Schiebroek geen eigen begraafplaats, pas in 1903 kwam aan de Ringdijk de mogelijkheid in eigen dorp te begraven.
Al in de twaalfde eeuw was er sprake van een kerk in Goes en ging het de nederzetting voor de wind. In 1405 kreeg Goes stadsrechten en niet veel later werden er rond de stad versterkingen en een stadsgracht aangelegd. Begraven werd er in en bij de Grote of Maria Magdalenakerk die zijn huidige vorm kreeg rond 1470. Na de reformatie ging de kerk over van de katholieken naar de protestanten, maar de katholieken bleven er wel begraven.
Aan de Oude Bredasebaan in Oosterhout ligt wat in de volksmond het ‘misdadigerskerkhof’ heet. De begraafplaats werd aangelegd naar aanleiding van de Begrafeniswet van 1869, waarin het elke gemeente verplicht werd gesteld een algemene begraafplaats aan te leggen. Oosterhout kende al een katholieke begraafplaats aan de Veerseweg, waar de overwegend katholieke bevolking van Oosterhout zich liet begraven. De protestanten werden begraven op hun eigen begraafplaats aan de Nieuwe Bouwelingstraat en Joodse inwoners van Oosterhout lieten zich op de Joodse begraafplaats op de Vrachelse heide begraven.
De gemeentelijke begraafplaats aan de Kerkhoflaan in Den Haag is op 2 januari 1830 in gebruik genomen. Sinds die dag zijn er talloze bekende en onbekende Hagenaren en Hagenezen begraven. Dankzij verschillende uitbreidingen is de begraafplaats nu ruim 5,5 hectare groot en bevat verschillende grafvakken met aparte bestemming. Een aantal daarvan heeft vooral te maken met de Eerste en Tweede Wereldoorlog, maar er is ook een apart islamitisch grafvak.
In het noorden van Groningen vinden we tal van kleine gehuchten met een begraafplaats of soms zelfs alleen nog een begraafplaats. Ooit stonden daar ook kerken en was er geen sprake van een gehucht maar van een dorp. Gesticht in welvarende tijden diende de kerk de gemeenschap totdat die gemeenschap door afnemende welvaart wegtrok. De achterblijvers konden vaak de kerk niet meer onderhouden.
Het ontstaan van Kollum hangt sterk samen met de ligging op de noordelijke rand van zandgronden die aan het begin van onze jaartelling deels overdekt waren geraakt met veen. Al in de tweede helft van achtste eeuw wordt Colleheim genoemd in een register van het klooster Fulda. Tot aan de eerste bedijkingen van het gebied stond het gebied ten noorden van het huidige Kollum onder invloed van de zee. Ontginning en bedijking van deze gebieden leverde veel grond op en was derhalve voor kloosters zeer interessant.
In 1805 kocht de Joodse gemeente van Deventer een tuin met huisje buiten de toenmalige Brinkpoort om een begrafplaats aan te leggen op de hoek van de Langerij en het Goldenbeltstraatje. Al vanaf 1799 was er een vereniging die zich bezighield met begrafenissen, maar overleden Deventer Joden werden op dat moment nog buiten Deventer begraven. In de archieven wordt de eerste begrafenis pas in 1833 gemeld, maar waarschijnlijker is dat er eerder is begraven.
Honderden katholieke begraafplaatsen en kerkhoven telt Nederland. Van de meeste is weinig bekend over de ontstaansgeschiedenis en soms lijkt zelfs vergeten te zijn wie er begraven zijn. Ze zijn van grote betekenis voor de lokale gemeenschap, maar daarbuiten is dat een stuk minder. Toch zijn er tal van katholieke begraafplaatsen die een interessante geschiedenis kennen en nog veel verwijzingen naar gebeurtenissen in die geschiedenis bevatten. Zo’n begraafplaats is ook te vinden in Lobith, maar de vraag is wel voor hoe lang nog. Het kerkhof bij de kerk van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria wordt waarschijnlijk gesloten en er zijn plannen voor een park ter plekke.