Als het in de gemeente Bunschoten gaat over het oorlogsmonument of het monument voor de gevallen, gaan de gedachten vrijwel automatisch naar het monument aan het einde van de Spakenburger gracht. Logisch, want op dit monument staan alle oorlogsslachtoffers uit de gemeente vermeld.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog had de Duitse bezetter in Nederland verschillende gevangenenkampen in gebruik. Nadat een kamp bij Schoorl te klein bleek, werd een bestaand barakkencomplex bij Amersfoort in gebruik genomen. Na de oorlog werd Kamp Amersfoort volledig ontmanteld en bleven er enkel resten van fundamenten over. Anno 2018 is het voormalige kamp een Nationaal Monument met een gedenkplaats waarmee de herinnering levend wordt gehouden aan wat zich tijdens de oorlog in en rondom Kamp Amersfoort heeft afgespeeld.
Vele honderden mensen maakten in de aanloop naar, tijdens en na afloop van de Tweede Wereldoorlog een einde aan hun leven. Alleen al in de meimaand van 1940 zou het gaan om in ieder geval 388 gevallen van zelfdoding. In de eerste oorlogsdagen maakten met name Joden en anderen die zich bedreigd voelden een einde aan hun leven, terwijl gedurende de oorlogsjaren ook verzetsmensen in (dreigende) gevangenschap zelfmoord pleegden.
Tegenover de Universiteit Twente aan de Hengelosestraat in Enschede staat, in de groenstrook tussen hoofdrijbaan en parallelweg, een eenvoudig houten kruis. Deze herinnert aan acht arbeiders van Textielfabriek Jordaan die begin mei 1943 een zinloze dood stierven. Dit vanwege hun deelname aan de Meistaking van 1943. Onderstaand verhaal poogt dit drama in de historische context te plaatsen.
