Geert Harms Buiskool * 25 december1850 – † 12 januari 1880
Een dierbaar man en vader
Werd hier ter aard besteld,
Door twee nog teedre spruitjes
In ’t somber graf verzeld.
Met diepen weemoed staar ik
Dit drietal na in ’t graf;
Maar God doe mij berusten,
Die t leven nam en gaf.
De stèle boven het graf bevindt zich op het kerkhof aan de koorzijde van de voormalige hervormde kerk van Meedhuizen. Voor sommigen is de koorzijde de achterzijde als ze uitgaan van de toren aan de voorzijde. Er is in de loop der eeuwen veel verbouwd aan de kerk. Oorspronkelijk is ze in de eerste helft van de dertiende eeuw gebouwd in de romano-gotische stijl en gewijd aan de heilige Laurentius, zoals een Avondmaalsbeker uit 1639 vermeldt.
Gepke Elzinga-De Vries
* 11-08-1879 – †28-04-1946
O STERVELING STA STIL
EN LUISTERT NAAR MIJN WOORDEN
VAN HAAR DIE TOT U SPREEKT
EN WEDEROM IS GEBOREN
HET EVANGELIE NAM IK AAN
GESTUURD VAN OVERZEE
HIJ WAS EEN DIENSTKNECHT
VAN ONZEN GOD
HIJ BRACHT DE WAARHEID MEE
IK VERSTOND DE WAARHEID
DIE HIJ BRACHT
IK MAAKTE EEN VERBOND MET GOD
IK LEEFDE HET EVANGELIE HIER
IK HAD LIEF STEEDS ZIJN GEBOD
Een bijzonder gedicht op het grafmonument voor Gepke Elzinga-De Vries. Het roept vragen op. Het graf van Gepke bevindt zich op het kerkhof van de voormalige hervormde kerk, nu in gebruik als aula, in het dorp Boelenslaan. Tot het midden van de negentiende eeuw was het een nederzetting op de “Feansterheide” van verspreid staande spitketen (heidehutten), bewoond door arme arbeiders.
Klaas Jans
* 1759 – †1-02-1787
Een tragische geschiedenis in dichtvorm treffen we aan op de zerk van Klaas Jans. Klaas Jans ligt begraven naast de kerk van het dorp Vierhuizen. De zerk, voorzien van een grafdicht, verraadt een zekere rijkdom. Zo’n zerk met tekst kostte wat. De steenhouwer zal er een behoorlijke klus aan hebben gehad. Wie het grafdicht heeft gemaakt weten we niet. Het zou een schoolmeester uit het dorp kunnen zijn of de dominee; in elk geval iemand die taalkundige vaardigheid bezat.
Hendrikje Brouwer
geb. 28 september 1900 – overl. 29 juni 1914
Zij moest in ’t bloeien van
haar leven,
Naar ’s Heeren wil, den
doodsnik geven.
Geen wereld kon, bij
’t smartlijkst lijden,
Haar van ’t geweld des
doods bevrijden.