Zou het de invloed zijn geweest van een rederijkerskamer bij het schrijven van het grafdicht dat we aantreffen op de gemeentelijke begraafplaats te Diever? Sinds 1850 waren er in Drenthe op diverse plaatsen rederijkerskamers ontstaan. Zo ook in Diever. Opgericht door onderwijzers en predikanten stonden de rederijkerskamers voor culturele ontwikkeling van de leden in d’ Olde Lantschap.
Op de begraafplaats van Kolham trekken een drietal stèles de aandacht vanwege de inhoud van de grafdichten. Deze grafdichten maken ons deelgenoot van een paar menselijke drama’s en dientengevolge diep verdriet in de families van de overledenen.
Hindrik Tiemens Dolfijn
* 22-10-1788 † 29-09-1870
Op de achterzijde van de stèle van Hendrik T. Dolfijn, rustend landbouwer te Thesinge, lezen we:
INDIEN WIJ NA EEN
WERKZAAM LEVEN
VAN HIER GAAN NAAR
DE EEUWIGHEID,
DAN MOGE BLIJKEN
DAT ONS STREVEN
ONS WERKEN WAS
TOT ZALIGHEID!
DAT GEVE GOD ONS
UIT GENA,
WANNEER WIJ STER-
VEN VROEG OF SPA!
Het echtpaar Schürer-Rinzema
overleden 1855 en 1888
Het kerkhof van de hervormde kerk te Surhuisterveen is rijkelijk voorzien van grafpoëzie. De stèles voor het echtpaar Schürer-Rinzema, tegen de muur van de kerk, zijn elk voorzien van een grafdicht, waaruit ons al veel van hun levensgeschiedenis duidelijk wordt. Wanneer Elizabeth Teunis Rinzema overlijdt op 15 maart 1855, is zij 60 jaar oud. Het echtpaar had acht kinderen, van wie er, getuige de tekst op haar stèle, vijf getrouwd waren.