Skip to main content

Grafpoëzie


Geschreven: 07 februari 2024
Aangepast: 06 april 2024
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

Markus Roelfsema 25-08-1867 - 14-10-1881

Op de begraafplaats aan de Eswal in Vries liggen een drietal zerken van het gezin Roelfsema. De zerken, die een zekere welstand uitstralen, zijn rijkelijk voorzien van grafsymboliek en tekst. Met name de zerk van de zoon Markus is voorzien van een grafdicht. Binnen de ouroboros (slang die in zijn staart bijt) bevinden zich de naam, de data en de plaatsen van geboorte en overlijden. Aan de bovenzijde van de zerken van beide echtelieden zijn als grafsymboliek vlinders, een treurwilg, een zeis en een omgekeerde toorts aangebracht. Aan de bovenzijde van de zerk voor zoon Markus een molen. Aan de onderzijde van de zerken in een kader tekst.


Geschreven: 21 oktober 2023
Aangepast: 28 februari 2024
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

Hendrik Willem Hoving Veith

11 juli 1823 – 9 oktober 1850

Hendrik Willem Hoving Veith werd geboren te Jemgum in Ostfriesland (Duitsland) en overleed op jonge leeftijd, 27 jaar, te Peize. Hij was enig kind van Frederik Veith en Maria Hoving. Tussen zijn vader en moeder ligt hij begraven op de begraafplaats aan de Oude Velddijk te Peize. De drie zerken zijn omgeven door een hekwerk, zoals we die vaker aantreffen op begraafplaatsen. De zerken zelf zijn fraai bewerkt en voorzien van een wapenschild. Omcirkeld door de slang, die in zijn staart bijt, de ouroboros, lezen we de namen, de jaartallen en de plaatsen van geboorte en overlijden. Symbolisch staat deze slang, door het periodiek afwerpen van de huid, voor de cirkelgang van dood en wedergeboorte. Het is geen typisch christelijk symbool en van oudere datum. Het christelijk getuigenis vinden we op de zerken in de teksten onder de personalia.


Geschreven: 24 juli 2023
Aangepast: 24 juli 2023
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

 

Heike Berends Wiersema, overleden in 1896 en Trijntje Ubbens, overleden in 1916

 

Op het kerkhof van de aan de heilige Nicolaas gewijde kerk van Oldenzijl treffen we een aantal zerken en een enkele stèle die voorzien zijn van grafpoëzie. Het dorp kent een eeuwenoude geschiedenis. Reeds in de elfde eeuw vestigden zich op de plek van het huidige dorp de eerste boeren op zogenaamde huiswierden. In de eerste helft van de dertiende eeuw verrees op de kerkwierde de romaanse Nicolaaskerk, een hoogtepunt van romaanse bouwkunst.


Geschreven: 07 juni 2023
Aangepast: 07 juni 2023
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

 

Hedzer Castelein 13-02-1889  -  29-08-1915

Het contrast kan niet groter zijn in Wergaa. Het urinoir aan de Wargaastervaart is voorzien van een zeventiende-eeuwse grafzerk als toegangspad. De oprichting in de vorige eeuw van deze stenen “krul”, zal op grond van die geplaatste grafzerk wel zijn geschied in opdracht van de kerkvoogdij voor het mannelijk deel van de kerkgangers met hoge nood. Niet het lot dat je zo’n zerk toewenst, al zijn er voorbeelden te over, die aantonen hoe weinig zorgvuldig men soms omging met funerair erfgoed.