In deze rubriek vertellen mensen uit het veld over een bijzondere funeraire plek. Deze aflevering: René Beverwijk, sinds 2015 beheerder van de Nieuwe Gemeentelijke Begraafplaats te Hoogkerk bij Groningen. Zijn werkzaamheden bestaan voornamelijk uit het groenonderhoud en contact met de bezoekers.
Hoogkerk is nog steeds een dorp naast de stad Groningen en de begraafplaats kent vele trouwe bezoekers op een dag. Naast afhandeling van eventuele klachten is er altijd wel iemand die even een praatje wil maken of een kopje koffie wil drinken. De begraafplaats is in 1911 in gebruik genomen, is nu zo'n 2,5 ha groot en in te delen in drie gedeelten doortrokken met een middenpad. Het gehele terrein is omtrokken met essen (Fraxinus excelsior) en daaronder esdoorn of beukenhagen. ook zijn er beukenhagen gebruikt ter afscheiding van de diverse perken.
De perken A t/m D liggen in het midden van de begraafplaats aangezien men vroeger niet direct aan de weg is begonnen met de aanleg. Op deze velden bestaan de grafmonumenten voornamelijk uit Belgisch hardsteen en het betreft vooral stèles. Het verval op deze perken is een stuk groter vergeleken met de rest van de begraafplaats. De perken B en D bestaan voornamelijk nog uit gras met her en der nog een stèle. Op perk C ligt een militair eregraf van vijf Engelse soldaten uit een Lancaster bommenwerper van het 157e squadron. De bommenwerper werd op de vroege morgen van 23 mei 1944 neergeschoten door een Duitse Messerschmitt. Naast de vijf Engelse soldaten liggen er ook nog twee Canadese militairen. Zij maakten deel uit van het regiment The Calgary Highlanders, een van de regimenten die in april 1945 bij de bevrijding van Groningen de stad binnen trokken. Tijdens een bezoek van Canadese oud-strijders aan Groningen in 1990 hebben schoolkinderen een gedenksteen onthuld waarop de volgende tekst staat: BIJ HET NEERGAAN VAN DE ZON EN IN DE MORGEN ZULLEN WIJ HEN NIET VERGETEN. Dat vergeten gebeurt zeker niet aangezien wij op het dorp een zeer actieve historische vereniging hebben. Zij zorgen er mede voor dat de oorlogsgraven netjes onderhouden zijn. Met de herdenking op de begraafplaats worden altijd drie vlaggen gehesen en kransen met bloemen gelegd.
Graf soldaat Kevin Roggeveld, omgekomen tijdens een oefening in Mali.
De perken E t/m J zijn voor het grootste gedeelte omstreeks 1960 in gebruik genomen en liggen tussen het oude gedeelte en de Kerkstraat. Men is begonnen met begraven tegen de perken A en B aan en zo naar voren. Tussen de Kerkstraat en de eerste rij graven zit een ruime groenstrook met rododendrons en wat Spirea-struiken om de begraafplaats wat aan het zicht te onttrekken. Ook zit hier de ingang met daarachter de hoofdlaan die helemaal naar achteren toe loopt. Aan de zijkanten van de oprijlaan en de perken zijn blokhagen van Lonicera's gepoot met Malus-bomen in het midden van de plantvakken. Dit geheel geeft een wat Engels karakter qua groen. Op dit gedeelte van de begraafplaats zie je dat het gebruik van gepolijst zwart graniet in de loop der jaren flink is toegenomen en het gebruik van Belgisch hardsteen stukken minder is geworden. Dat vind ik persoonlijk wel jammer.
De laatste ingerichte perken K t/m N liggen aan het einde van de begraafplaats en vanaf daar kan men uitzien over de naastgelegen landerijen. In het midden ligt een vrij grote open vierkante ruimte omtrokken met beukenhagen. Ook op deze perken is het gebruik van gepolijst zwart graniet de standaard. Tussen de perken K en N is ruimte gecreëerd voor ongeveer honderd urnenkelders. Ook bij perk L is reeds een klein stukje urnenveld aangelegd aangezien de andere twee bijna vol zijn. De perken M en N zijn bijna vol en ik schat dat er nog ruimte is voor 75 graven per perk. Of hierna nog een nieuwe uitbreiding van de begraafplaats zal volgen, is mij niet bekend. Op perk M ligt de in Mali op 6 juli 2016 omgekomen soldaat Kevin Roggeveld die tijdens een oefening het om het leven kwam. Zijn begrafenis heeft destijds een grote indruk op me gemaakt aangezien ik toen net de vaste beheerder was geworden.
