In het licht heuvelachtige Gaasterlân waant men zich even niet in Fryslân. Het terrein golft hier en het wegverkeer is er belangrijker dan het vervoer over water. Van oudsher liggen hier kleine dorpen en gehuchten met een zeer oude oorsprong. Een van die plaatsjes is Mirns. Het ligt nabij de kust van het huidige IJsselmeer en heeft een historisch kerkhof, maar geen kern of duidelijke dorpsstructuur.
Langs de kaatsbaan en kerk van het Friese Weidum voert de weg naar de boerderij Mr. W.W. Bumaleen. Achter deze boerderij bevindt zich de particuliere begraafplaats der Buma's. De pachtopbrengst van de boerderij vormt de basis voor het onderhoud en de instandhouding van de begraafplaats. Een fraai hekwerk vormt de toegang tot de begraafplaats. Op de pijlers waaraan het hekwerk is gehangen, lijken twee leeuwen met de familiewapens van het geslacht Buma en het geslacht Hora Siccama de wacht te houden. Achter dit hekwerk voert een laan naar de begraafplaats zelf.
Op het Hervormde kerkhof van Beetsterzwaag valt vooral het grote, omheinde grafvak voor de Friese adellijke familie Van Harinxma thoe Slooten op. Links daarvan, aan de rand van het kerkhof, staat een klein grafmonument dat door de toegepaste symboliek ook de aandacht trekt. Het betreft een monument op het graf van Basoeki, overleden op 11 november 1924. Een opvallende naam tussen alle Friese namen op het kerkhof met al even opvallende symboliek.
Vanaf de zeventiende eeuw werden net als elders in Nederland grote delen van Drenthe ontgonnen en verveend. Die ontginning en vervening vond vooral plaats onder leiding van vermogende particulieren. Jan Rigterink, geboren op 20 juni 1883 in Oosterhesselen, was zo’n ontginner en vervener. In juni 1926 liet hij naast het dorp Zwinderen een bos aanleggen. Later liet hij in het bos een eigen begraafplaats aanleggen.
Het eiland Terschelling kent vandaag de dag vijf begraafplaatsen, waarop goed te zien is hoe verbonden het eiland is met de zee. Dat is af te lezen aan de grafmonumenten met daarop vele afbeeldingen van schepen of teksten die verwijzen naar de zee, maar ook aan de ligging van de begraafplaatsen. Die van West-Terschelling liggen hoog in de duinen, terwijl ook voor die van Midsland en Hoorn wat hogere gedeelten zijn opgezocht. Er is echter ook nog een kerkhof dat gelegen is op een hoge terp. Het gaat hier om het kerkhof van Striep.
In de uiterwaarden van de afgedamde Maas bij het Gelderse Alem ligt aan De Steeg tussen struiken en bomen een grafheuvel verscholen. Geen prehistorische grafheuvel, maar één die is aangelegd in de negentiende eeuw voor de familie van Cornelis Schiffer, de oprichter van Steenfabriek Rossum. Lokaal staat de heuvel bekend als ‘Den Berg’.
In de geschiedschrijving komt het dorp De Bilt voor het eerst voor in 1372. Het dorp werd toen door de Geldersen platgebrand. Er moet dus in de veertiende eeuw al sprake zijn geweest van een nederzetting. In het begin van de twaalfde eeuw was ten zuiden van het huidige dorp een dubbelklooster, een klooster voor zowel mannelijke als vrouwelijke religieuzen, gesticht dat de ontginning van moerassige land ten oosten van Utrecht ter hand nam.
Het dorp Katwijk aan Zee stond al vroeg bekend om zijn visserij en binnenvaart. Via de Oude Rijn was niet alleen Leiden snel te bereiken, maar ook Den Haag en Amsterdam. In 1793 werd net buiten het dorp een zogenaamde buitenbegraafplaats aangelegd. Daarmee liep Katwijk vooruit op de latere ontwikkelingen. Halverwege de achttiende eeuw werd op last van Carolus Boers, de Schout en Baljuw van de beide Catwijcken en 't Sandtaan, een stuk grond aan de zuidoostzijde van het dorp in pacht gegeven aan de Kerkelijke gemeente van Katwijk aan Zee. Dit stuk grond werd bestemd voor de aanleg van een begraafplaats.
Het grafmonument van Kornelis Tjaarts Geertsema (1848-1935) op de begraafplaats van het Groningse Schildwolde mag men wel een heel bijzondere noemen. Mogelijk is het grafmonument na de dood van Geertsema in 1935 in de plaats gekomen voor een monument dat was geplaatst voor zijn dochter Klasina Havina, overleden in 1885 en zijn eerste echtgenote Johanna Havings Steenhuis, overleden in 1901.
Een monument van de wederopbouwperiode wordt de Zuiderhof genoemd. De jongste begraafplaats van Hilversum werd tussen 1958 en 1964 aangelegd naar ontwerp van de architect Willem Marinus Dudok (1884-1974). Niet alles werd door Dudok ontworpen, want bij het groenontwerp kreeg hij mogelijk hulp van de plantsoenmeester van de gemeente. Het was een van Dudoks laatste ontwerpen uit een groot oeuvre. Het karakter van de begraafplaats verschilt in grote mate van de eerdere gemeentelijke begraafplaatsen die in Hilversum werden aangelegd.