Skip to main content

Beroemde Graven


Geschreven: 16 juli 2001
Aangepast: 24 december 2020
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Wetenschap

 

* Ferwerd 17 april 1857 - † Groningen 18 februari 1930

 

gheymans2Filosoof en psycholoog Prof. Dr. G. Heymans was van 1890 - 1927 hoogleraar te Groningen. Als grondlegger van de wetenschappelijke beoefening van de psychologie, verwierf hij bekendheid met zijn typen- of temperamentenleer. Hij richtte het eerste psychologisch laboratorium in Nederland in. De grote zaal in het Academiegebouw van de Universiteit van Groningen werd naar hem vernoemd.

Heymans ligt begraven op de Noorderbegraafplaats te Groningen.

 

 

 


Geschreven: 16 juli 2001
Aangepast: 17 december 2019
Auteur: René ten Dam
Categorie: Letteren

 

* Rotterdam, 3 december 1864 - † Zandvoort, 22 november 1924

 

heijermansHerman Heijermans wordt vooral herinnerd als toneelschrijver. Meest bekende werk is ongetwijfeld 'Op hoop van zegen'. Hij was de oprichter van het socialistische tijdschrift De Jonge Gids en was vijf jaar redacteur van deze uitgave. Van 1907 tot 1912 werkte hij in Berlijn als journalist. Terug in Nederland richtte Herman Heijermans de NV Toneelvereniging op. Na de scheiding met Marie Sophie Peers huwde hij in 1918 met de actrice Annie Jurgens. Heijermans gebruikte vele pseudoniemen. De roman "Kamertjeszonde" (1899), waarin de vrije liefde centraal staat, verscheen onder het pseudoniem Koos Hobbema. Voor De Telegraaf en later het Algemeen Handelsblad schreef hij honderden amusante schetsen onder de naam Samuel Falkland.

De SDAP droeg zorg voor zijn begrafenis. In een zee van rode vlaggen met open rijtuigen vol kransen en bloemen trok de begrafenisstoet langs de Amstel, waar duizenden hem een laatste groet brachten. 

 

 


Geschreven: 16 juli 2001
Aangepast: 22 december 2020
Auteur: René ten Dam
Categorie: Media

 

* Hilversum 7 december 1907 - † Amsterdam 26 augustus 1972

 

gansNa een korte kantoorloopbaan leidde Gans een avontuurlijk bohémienbestaan in Parijs. Zijn afkeer van de samenleving deed hem een toevlucht zoeken tot het marxisme en als marxist nam hij in 1932 deel aan de strijd tegen het nazisme. Zijn Berlijns dagboek publiceerde hij in 1948.

Na verschillende pogingen om een tijdschrift van de grond te krijgen, werd hij in 1951 medewerker bij de Haagse Post. Vanaf 1955 werkte hij als columnist voor De Telegraaf.

Na een hartaanval kreeg Gans, uit bewondering, een legaat van twaalfduizend gulden. Het geld zou hij er in korte tijd doorheen hebben gedraaid in de kroeg. Korte tijd later werd een tweede hartaanval hem fataal.

In de bundel Tusschen oude en nieuwe fascisten beschreef Gans wat op zijn grafsteen zou moeten komen te staan:

'Hier ligt de booze Gans
Soms was hij wel iets mans
Met Bols en met Stendhal
Vond men hem wel eens mal
Bij 't allernaaste gezeur
Verloor hij nooit zijn humeur
Als was hij geen arrivist
Hij ligt in zijn eigen kist'

De Telegraaf betaalde zijn kist en zijn begrafenis, aangezien Gans niet verzekerd was en geen geld had nagelaten (graf N-III-146). 

 

 


Geschreven: 15 juli 2001
Aangepast: 17 december 2019
Auteur: René ten Dam
Categorie: Letteren

 

* Haarlem 3 april 1860 – † Bussum 16 juni 1932

 

fveedenFrederik van Eeden studeerde medicijnen in Amsterdam en opende in 1887 een kliniek voor de behandeling van lichamelijke klachten door middel van hypnotische suggestie. Hij wordt beschouwd als één van de eerste psychiaters in Nederland.

In 1885 richtte Van Eeden met onder meer Willem Kloos en Albert Verwey het tijdschrift 'De Nieuwe Gids' op. Hierin verscheen in de eerste jaargang 'De kleine Johannes'. De literaire beweging die met 'De Nieuwe Gids' zou ontstaan - De Tachtigers - had grote invloed op de Nederlandse literatuur. In eigen land was Van Eeden niet bijzonder populair, in het buitenland daarentegen was hij de bekendste schrijver van zijn generatie. Enkele latere werken van Van Eeden zijn 'Van de koele meren des doods' (1900) en 'Pauls ontwaken' (1913).

Vanaf het begin had Van Eeden grote sympathie voor de sociale beweging in Nederland. In 1898 stichtte hij de kolonie Walden in Bussum, naar een idee van Henri Thoreau, auteur van 'Walden or Life in the Woods', een dagboek van een natuurkolonie. Het experiment liep na enkele jaren op een mislukking uit. In 1921 zou Van Eeden zich bekeren tot het katholicisme.

In de laatste jaren van zijn leven ging Van Eeden steeds meer gebukt onder een zwakke gezondheid. De laatste maanden van zijn leven herkende hij vrijwel niemand meer. Op 16 juni 1932 overleed hij aan de gevolgen van een bronchitis. Enkele dagen later werd hij onder massale belangstelling begraven op de Oude RK Begraafplaats in Bussum.

De vertaling van de tekst op zijn steen luidt: 'Geef hem, Heer, de eeuwige rust, en moge het eeuwige licht hem verlichten'.

 

Literatuur

  • 'Waar ligt Poot?', Heesen, Jansen, Schilders; Baarn, 1997
  • 'Letterkundig Kontakt', Orneé, Wijngaards; Zutphen, 1971
  • 'Tweespalt. Het leven van Frederik van Eeden tot 1901.', Fontijn; Amsterdam, 1990