Skip to main content

Utrecht


Geschreven: 15 februari 2015
Aangepast: 23 december 2020
Auteur: Arie ter Beek
Categorie: Utrecht

 

Een plaats waar we zo nu en dan allemaal komen. Vaak is een droevige gebeurtenis de aanleiding. We hebben het over de begraafplaats Memento Mori. Een plaats die we allemaal kennen maar waar we eigenlijk niet zoveel over weten. Als we er moeten of willen zijn, zijn we met onze gedachten vaak bij andere onderwerpen. Dan hebben we geen oog voor het geheel. Nu tegenwoordig veel aandacht wordt geschonken aan de inrichting van begraafplaatsen, de aanleg van de nieuwe begraafplaats De Akker is daar een voorbeeld van, is het goed eens bij deze begraafplaats stil te staan.


Geschreven: 12 januari 2015
Aangepast: 17 maart 2024
Auteur: Arie ter Beek
Categorie: Utrecht

Een bekende naam in onze vaderlandse geschiedenis is de naam van Johan van Oldenbarnevelt. Maar veel meer dan zijn naam weten we over het algemeen niet van hem. Het is al heel wat als we weten dat hij in het begin van de zeventiende eeuw landsadvocaat [1] was en dat zijn leven eindigde op het schavot. Een relatie tussen deze Johan en Bunschoten komt al helemaal niet in onze gedachten. Toch is die relatie er wel. Jammer genoeg lezen we daar niet over in onze geschiedenisboekjes. Misschien komt dat wel omdat het niet zeker is of die relatie werkelijkheid is of fantasie. Zeker is alleen dat er een gerucht de ronde doet dat zijn graf in Bunschoten ligt.


Geschreven: 20 september 2014
Aangepast: 06 maart 2024
Auteur: Arie ter Beek
Categorie: Utrecht

Plaatsen van herinnering

Een begraafplaats is altijd een plaats van herinnering. Niet alleen door de functie van het object zelf, maar ook omdat elk mens dat er wordt begraven, een mens was waaraan herinneringen bestaan. Herinneringen die in de loop van de tijd vervagen. Zover vervagen dat alleen de grafzerken nog een herinnering vormen. In het geval van de begraafplaats Memento Mori in Bunschoten geeft de naam al een aanwijzing in de richting van een herinnering: Gedenk te sterven of Denk eraan te [moeten] sterven.


Geschreven: 06 september 2014
Aangepast: 23 december 2020
Auteur: Leon Bok
Categorie: Utrecht

 

Met alleen de informatie dat er aan de Machinekade bij Maarssen een Joodse begraafplaats ligt, kom je niet ver. Er is namelijk niet een, twee, drie iets te vinden aan de Machinekade. Oudere plattegronden bieden echter uitkomst.


Geschreven: 21 maart 2014
Aangepast: 01 februari 2022
Auteur: Arie ter Beek
Categorie: Utrecht

 

 

Grafzerken in kerken zijn de stille getuigen dat de kerk in oude tijden werd gebruikt als plaats om doden te begraven. Inmiddels is dat al weer bijna 200 jaar niet meer toegestaan. Alleen de zerken in oude kerken herinneren bezoekers eraan dat het ooit een gewoonte was.


Geschreven: 11 maart 2014
Aangepast: 01 februari 2022
Auteur: Arie ter Beek
Categorie: Utrecht

 

In heel veel plaatsen zijn oude middeleeuwse kerken vaak omgeven door een kerkhof. In veel gevallen is zo’n kerkhof al jaren niet meer in gebruik, in andere gevallen wordt er begraven tot op de huidige dag. Bij de Nederlandse Hervormde Kerk in Bunschoten is dat niet (meer) het geval.


Geschreven: 08 februari 2011
Aangepast: 01 februari 2022
Auteur: Leon Bok en Wim Timmer
Categorie: Utrecht

 

Baambrugge is van oorsprong een agrarisch rivierdorp, ontstaan als lintbebouwing langs het riviertje de Angstel. Sinds 2011 valt het dorp onder gemeente De Ronde Venen, nadat het zeventig jaar lang onder de gemeente Abcoude viel. Voor 1941 maakte Baambrugge deel uit van de gemeente Abcoude-Baambrugge.

Begraven in de kerk De nieuwe kerk van Baambrugge.

In Baambrugge werd tot in de negentiende eeuw begraven in en om de oude kerk die hier stond. Van het oude kerkhof is echter niets meer terug te vinden. De oude kerk zelf werd namelijk in 1844 vervangen door een nieuwe kerk in Waterstaatsstijl. Rond de oude vroeg vijftiende-eeuwse kapel lag het kerkhof maar dat is bij de vervanging van de kerk geruimd. Van de oude kerk is alleen de slanke toren aan de zuidzijde overgebleven. Omdat bij de ingebruikname van de kerk het begrafenisbesluit al enige tijd van kracht was, is er rondom deze kerk niet meer begraven.


Geschreven: 14 november 2010
Aangepast: 23 december 2020
Auteur: René ten Dam
Categorie: Utrecht

 

Odijk was tot de samenvoeging met Bunnik in 1964 een zelfstandige gemeente. Het dorp telt twee begraafplaatsen. De protestantse begraafplaats, de oudste van de twee, is gelegen achter het Witte Kerkje aan de Zeisterweg.


Geschreven: 13 november 2010
Aangepast: 25 december 2020
Auteur: René ten Dam
Categorie: Utrecht

 

In de negende eeuw werd er voor het eerst melding gemaakt van een kerk in Werkhoven. De kerk was gewijd aan Sint Stefanus, een heilige die in het Frankische Rijk in zeer hoog aanzien stond. Het eerste stenen kerkgebouw ontstond waarschijnlijk in de elfde of uiterlijk twaalfde eeuw. Van die romaanse kerk heeft alleen de toren de tand des tijds nagenoeg ongeschonden doorstaan. Ook het grootste deel van het romaanse schip is bewaard gebleven, al is het niet goed zichtbaar. Van het koor is echter geen opgaand deel bewaard gebleven.


Geschreven: 11 november 2002
Aangepast: 18 maart 2024
Auteur: René ten Dam en Henk Reinders †
Categorie: Utrecht

De oudste plaats van begraven in Bunnik is in en rond de Oude Dorpskerk aan het Kerkpad. De kerk, gewijd aan Sint Anthonis, stamt uit de dertiende of veertiende eeuw. Omstreeks die tijd zal er ook voor het eerst begraven zijn. Tot 1596 werd het kerkhof gebruikt door de parochie Bunnik. In 1596 gingen kerk en kerkhof over tot de Gereformeerde kerk door de Reformatie, maar de kerk en kerkhof bleven gebruikt worden door dezelfde mensen. In eerste instantie bleef ook de katholieke eredienst.