Skip to main content

Utrecht


Geschreven: 21 maart 2014
Aangepast: 01 februari 2022
Auteur: Arie ter Beek
Categorie: Utrecht

 

 

Grafzerken in kerken zijn de stille getuigen dat de kerk in oude tijden werd gebruikt als plaats om doden te begraven. Inmiddels is dat al weer bijna 200 jaar niet meer toegestaan. Alleen de zerken in oude kerken herinneren bezoekers eraan dat het ooit een gewoonte was.


Geschreven: 11 maart 2014
Aangepast: 01 februari 2022
Auteur: Arie ter Beek
Categorie: Utrecht

 

In heel veel plaatsen zijn oude middeleeuwse kerken vaak omgeven door een kerkhof. In veel gevallen is zo’n kerkhof al jaren niet meer in gebruik, in andere gevallen wordt er begraven tot op de huidige dag. Bij de Nederlandse Hervormde Kerk in Bunschoten is dat niet (meer) het geval.


Geschreven: 08 februari 2011
Aangepast: 01 februari 2022
Auteur: Leon Bok en Wim Timmer
Categorie: Utrecht

 

Baambrugge is van oorsprong een agrarisch rivierdorp, ontstaan als lintbebouwing langs het riviertje de Angstel. Sinds 2011 valt het dorp onder gemeente De Ronde Venen, nadat het zeventig jaar lang onder de gemeente Abcoude viel. Voor 1941 maakte Baambrugge deel uit van de gemeente Abcoude-Baambrugge.

Begraven in de kerk De nieuwe kerk van Baambrugge.

In Baambrugge werd tot in de negentiende eeuw begraven in en om de oude kerk die hier stond. Van het oude kerkhof is echter niets meer terug te vinden. De oude kerk zelf werd namelijk in 1844 vervangen door een nieuwe kerk in Waterstaatsstijl. Rond de oude vroeg vijftiende-eeuwse kapel lag het kerkhof maar dat is bij de vervanging van de kerk geruimd. Van de oude kerk is alleen de slanke toren aan de zuidzijde overgebleven. Omdat bij de ingebruikname van de kerk het begrafenisbesluit al enige tijd van kracht was, is er rondom deze kerk niet meer begraven.


Geschreven: 14 november 2010
Aangepast: 23 december 2020
Auteur: René ten Dam
Categorie: Utrecht

 

Odijk was tot de samenvoeging met Bunnik in 1964 een zelfstandige gemeente. Het dorp telt twee begraafplaatsen. De protestantse begraafplaats, de oudste van de twee, is gelegen achter het Witte Kerkje aan de Zeisterweg.


Geschreven: 13 november 2010
Aangepast: 25 december 2020
Auteur: René ten Dam
Categorie: Utrecht

 

In de negende eeuw werd er voor het eerst melding gemaakt van een kerk in Werkhoven. De kerk was gewijd aan Sint Stefanus, een heilige die in het Frankische Rijk in zeer hoog aanzien stond. Het eerste stenen kerkgebouw ontstond waarschijnlijk in de elfde of uiterlijk twaalfde eeuw. Van die romaanse kerk heeft alleen de toren de tand des tijds nagenoeg ongeschonden doorstaan. Ook het grootste deel van het romaanse schip is bewaard gebleven, al is het niet goed zichtbaar. Van het koor is echter geen opgaand deel bewaard gebleven.


Geschreven: 11 november 2002
Aangepast: 18 maart 2024
Auteur: René ten Dam en Henk Reinders †
Categorie: Utrecht

De oudste plaats van begraven in Bunnik is in en rond de Oude Dorpskerk aan het Kerkpad. De kerk, gewijd aan Sint Anthonis, stamt uit de dertiende of veertiende eeuw. Omstreeks die tijd zal er ook voor het eerst begraven zijn. Tot 1596 werd het kerkhof gebruikt door de parochie Bunnik. In 1596 gingen kerk en kerkhof over tot de Gereformeerde kerk door de Reformatie, maar de kerk en kerkhof bleven gebruikt worden door dezelfde mensen. In eerste instantie bleef ook de katholieke eredienst.


Geschreven: 28 juli 2010
Aangepast: 15 februari 2022
Auteur: Leon Bok
Categorie: Utrecht

 

Na de hervorming was de parochiekerk voor de katholieke gemeenschap verloren gegaan. Het verbod op het uitoefenen van de oude godsdienst dreigde een einde te maken aan het katholieke leven in Soest, hoewel de meeste inwoners de roomse kerk trouw bleven. De eerste jaren werd het oude geloof nog wel getolereerd maar in de zeventiende eeuw zou Soest voor zijn zielzorg afhankelijk zijn van rondtrekkende priesters die dit werk in het geheim deden. Rond 1690 kreeg Soest weer een eigen priester die preekte in een schuurkerk nabij de huidige Petrus en Pauluskerk. Deze kregen de katholieken pas in 1852 door de inzet van pastoor Steenhoff.


Geschreven: 28 juli 2010
Aangepast: 16 februari 2022
Auteur: Leon Bok
Categorie: Utrecht

 

Naast het kerkhof aan de Dalweg en het Katholieke deel op de Algemene begraafplaats beschikt de katholieke gemeenschap in Soest ook nog over een begraafplaats aan de Kostverlorenweg. Deze begraafplaats werd geopend en gebruikt vanuit de latere Mariaparochie te Soestdijk. De parochie werd voor de Eerste Wereldoorlog afgesplitst van die in Soest, maar kende geen vlotte groei. De begraafplaats op het Hart aan de Kostenverlorenweg werd evenwel in november 1912 ingewijd.


Geschreven: 28 juli 2010
Aangepast: 18 februari 2022
Auteur: Leon Bok
Categorie: Utrecht

 

Naast de katholieke begraafplaatsen in Soest bezit ook Soesterberg een katholieke begraafplaats. Deze begraafplaats ligt een aantal honderden meters achter de Rooms Katholieke kerk die aan de Rademakersstraat staat. Langs de kerk en pastorietuin loopt de Kerklaan waaraan ook de begraafplaats ligt. De begraafplaats werd in 1838 aangelegd nadat de familie Bosch van Drakestein het stuk grond had aangeboden aan de parochie. De grond maakte deel uit van de buitenplaats De Sterrenberg dat gelegen was tussen Soesterberg en Zeist. De familie Bosch van Drakestein reserveerde op de begraafplaats een tweetal grafvelden waar in de loop der jaren veel overleden familieleden begraven werden. Het oudste graf van de familie is van J.H.F. Bosch van Drakestein ( - 1851). Ook ligt hier het grafmonument voor P.J. Bosch van Drakestein (1825-1894). Hij was van 1856 tot zijn dood Commissaris des Konings in de provincie Noord-Brabant. Zijn grafmonument dat gemaakt werd naar een ontwerp van de architect J. Dony, staat zeer prominent op een hoek van de familiebegraafplaats.

Overzicht met enkele bijzondere katholieke grafmonumentenOverzicht met enkele bijzondere katholieke grafmonumenten


Geschreven: 28 juli 2010
Aangepast: 16 februari 2022
Auteur: Leon Bok
Categorie: Utrecht

 

Hoewel Soesterberg vooral in het begin van de twintigste eeuw snel groeide duurde het tot in de jaren zestig van die eeuw voordat Soesterberg haar eigen algemene begraafplaats kreeg. De plaats die gekozen werd voor de begraafplaats was midden in de bossen, ten zuiden van het dorp. Aangezien dit gedeelte behoorde tot de gemeente Zeist moest deze toestemming verlenen tot de aanleg. Aan de Kampdwarsweg, nabij het bekende Kamp Zeist, werd een rechthoekig perceel geschikt gemaakt om als begraafplaats te kunnen dienen. Op 1 september 1961 werd de begraafplaats geopend.