Skip to main content

Grafpoëzie


Geschreven: 19 maart 2011
Aangepast: 02 juni 2018
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

 

Bij de zerk van Jakob Bralten

Grafzerk Jakob BraltenIn 1884 werd de begraafplaats van Wapserveen aangelegd. Op een ingemetselde gietijzeren plaat staat het vermeld. Op de zerk van landbouwer Jakob Bralten, die in 1888 overleed, lezen we:

Hier rust een laatste telg van een aloud geslacht,
Wiens nagedachtenis deez’ hulde wordt gebracht;
Hij was voor velen steeds een redder uit den nood;
Zij assche ruste thans in ’s  aardrijks koelen schoot.

We mogen aannemen, dat hij niet getrouwd is geweest. Kinderen heeft hij in elk geval niet gehad; hij was de laatste telg van het geslacht, zoals het grafdicht ons vertelt. Oud is hij niet geworden. Hij werd slechts 58 jaar. Blijkbaar heeft hij velen aan zich verplicht als “redder uit den nood”. Zij hebben de hulde aan zijn nagedachtenis gezien als een morele plicht.

 

 


Geschreven: 31 januari 2011
Aangepast: 02 juni 2018
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

 

Het grafdicht op het graf van Samuël Johannes van den Bergh (1814-1868), begraafplaats Oud Eik en Duinen.

DAALT DE DOOD EENS OP MIJN KRUIN
ALS MIJN EINDE NADERT
AAN DE VOETEN VAN UW DUIN
WORD' MIJN STOF VERGADERD
VREDIG ZIJ DE RUSTE DAN
ME IN UW SCHOOT BESCHOREN
’T ZOETSTE SLAAPT DE VRIJE MAN
WAAR HIJ IS GEBOREN

S.J. v. d. B.
AAN MIJN VADERLAND


Geschreven: 08 januari 2011
Aangepast: 08 augustus 2023
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

 

Bij de stèle van Janna Adema in Oudega (Smallingerland, Fr.)
 

DIT LJEAF LYTS
BLOMKE, OAN 'T HERT
FEN MEM EN HEIT
UNTRITSEN, DET
LEIT HJIR UNDER
DIZZE STIEN
BIDITSEN


Geschreven: 28 november 2010
Aangepast: 02 juni 2018
Auteur: Marten Mulder
Categorie: Als bloemen bij het graf

 

Bij de graven van leden van de familie Amshoff te Emmen

Grafmonumenten familie AmshoffsIngrijpend onderhoud aan de Oude Begraafplaats in het centrum van Emmen heeft een schitterend resultaat opgeleverd. Het toegangshek in de vorm van een vlinder, symbool voor de kortstondigheid van het aardse leven en de onsterfelijkheid van de ziel, is ongetwijfeld ook een verwijzing naar Emmen als de Vlinderstad.
Zerken en stèles, die ernstig in verval waren geraakt en te lijden hadden onder vandalisme, werden met zorg en voor zover mogelijk teruggebracht in hun oude staat. Dat geschiedde ook met de zerken der Amshoffs.

Oorspronkelijk afkomstig uit Duitsland, vestigden zich leden van dit geslacht in onder andere Emmen en Hoogeveen. Treffen we op de Oude Begraafplaats in Emmen predikanten uit dit geslacht aan, in Hoogeveen zijn  het met name medici uit dit geslacht. De Duitse achtergrond wordt in Emmen nog zichtbaar in het grafdicht op de zerk van Christina Amshoff, dat nog in de Duitse taal is gesteld. Zij overleed in 1832.