Skip to main content

De funeraire plek van...


Geschreven: 15 juli 2022
Aangepast: 17 juli 2022
Auteur: Eduard Huisman
Categorie: De funeraire plek van...

 

Wie herkent dat niet, dat je in voorbije jaren iets bent gaan doen of gedaan hebt, dat later in meer of mindere mate een rol is gaan spelen in je beroepsleven of andere aspecten waarmee je steeds maar weer in aanraking komt? Dit fenomeen gaat wat meer specifiek over mijn interesse voor mijn voorouders, mijn familie en de plekken waar zij gewoond en gewerkt hebben.

Familie, voor velen vanzelfsprekend; voor anderen niet. Opvallend genoeg was het dit wel voor mij. Dat inzicht kwam toen ik ongeveer 16 jaar oud was en ik in een damesblad waarop mijn moeder was geabonneerd, een interview las met een Nederlands Joodse vrouw, die aangaf dat buiten haar ouders, er geen ooms tantes nichtjes of neefjes, dan wel grootouders waren waarmee zij dingen samen mee beleefde of kon vieren. Waarom? Die waren ‘niet teruggekomen’ een eufemistische vorm om het maar al te pijnlijke ‘vermoord’ niet te hoeven uitspreken en te doorvoelen. Die waarheid was en is te hard, als je weet dat er in de jaren 1940 – 1945 in ons land 107.000 mensen zijn vermoord louter vanwege het feit dat ze Joods waren.


Geschreven: 04 juni 2022
Aangepast: 04 juni 2022
Auteur: Patricia van Engelen
Categorie: De funeraire plek van...

 

Kan je een stukje schrijven voor onze nieuwsbrief over jouw bijzondere funeraire plek. Die vraag kreeg ik en was iets om even over na te denken. Werken op en voor begraafplaatsen is voor mij al eventjes geleden. Ongeveer 13 jaar geleden werd ik besmet met het begraafplaats virus zoals ik het altijd noem. Als beleidsmedewerker bij en voor gemeentes heb ik al veel begraafplaatsen mogen bezoeken.


Geschreven: 26 april 2022
Aangepast: 28 april 2022
Auteur: Teun Oosterbroek
Categorie: De funeraire plek van...

 

Sinds 2012 ben ik nauw betrokken bij de gemeentelijk begraafplaats Rust Zacht aan de Kappeweg in Wijhe. De begraafplaats wordt onderhouden door vrijwilligers, waarvan ik de coördinator ben in samenwerking met de beheerder Paul Terhorst van de gemeente Olst-Wijhe.

Wijhe is een dorp gelegen tussen de steden Deventer en Zwolle aan de rivier de IJssel. De begraafplaats ligt buiten het dorp in een landelijke omgeving. Omdat de oude begraafplaats Memento Mori in het dorp vol dreigde te raken, is in 1904 een stuk grond buiten het dorp aangekocht. De huidige begraafplaats is in 1907 in gebruik genomen. In de loop der jaren is de begraafplaats diverse malen uitgebreid, voor het laatst in 2005. De begraafplaats is omgeven door een beukenhaag en ligt midden tussen de weilanden. Op de kleine rotonde voor de ingang van de begraafplaats staan fraaie rododendrons met in het midden een tulpenboom.


Geschreven: 13 maart 2022
Aangepast: 13 maart 2022
Auteur: Astrid Oranje
Categorie: De funeraire plek van...

 

Sinds 1984 ben ik werkzaam voor de Stichting R.K. Begraafplaatsen te ’s-Gravenhage. Aanvankelijk als administratief medewerker, daarna deel uitmakend van het directieteam en sinds 2019 ben ik de trotse directeur, met onder mijn hoede de St. Petrus Banden begraafplaats (1830) en de St Barbara begraafplaats (1920).


Geschreven: 09 februari 2022
Aangepast: 09 februari 2022
Auteur: Jack Aries
Categorie: De funeraire plek van...

 

In deze rubriek vertellen mensen uit het veld over een bijzondere funeraire plek. Deze aflevering: Jack Aries. Hij is zijn werkende leven lang bezig geweest met grafmonumenten en zet zich nu in voor een burgerinitiatief voor het behoud en de ontwikkeling van de oude RK begraafplaats in ’s-Heerenberg.

Als jochie speelde ik al tussen de grafstenen, gelukkig niet op een begraafplaats, maar gewoon achter het woonhuis van mijn opa, die steenhouwer was. Ik ben dus opgegroeid met en tussen de natuursteen en na mijn studie- en stagejaren rolde ik ons familiebedrijf binnen.  Eén van mijn taken was de verkoop van grafmonumenten. U kunt zich voorstellen dat ik in de afgelopen 30 jaren kennis heb gemaakt met vele begraafplaatsen en dus ook legio bijzondere - mooie - funeraire plekjes ken, vooral in regio De Liemers.  Als een soort van rode draad maken begraafplaatsen deel uit van mijn leven en ondanks de treurige omgeving geniet ik altijd van een wandeling over een kerkhof of begraafplaats.


Geschreven: 31 december 2021
Aangepast: 09 januari 2022
Auteur: René Beverwijk
Categorie: De funeraire plek van...

 

In deze rubriek vertellen mensen uit het veld over een bijzondere funeraire plek. Deze aflevering: René Beverwijk, sinds 2015 beheerder van de Nieuwe Gemeentelijke Begraafplaats te Hoogkerk bij Groningen. Zijn werkzaamheden bestaan voornamelijk uit het groenonderhoud en contact met de bezoekers.

Hoogkerk is nog steeds een dorp naast de stad Groningen en de begraafplaats kent vele trouwe bezoekers op een dag. Naast afhandeling van eventuele klachten is er altijd wel iemand die even een praatje wil maken of een kopje koffie wil drinken. De begraafplaats is in 1911 in gebruik genomen, is nu zo'n 2,5 ha groot en in te delen in drie gedeelten doortrokken met een middenpad. Het gehele terrein is omtrokken met essen (Fraxinus excelsior) en daaronder esdoorn of beukenhagen. ook zijn er beukenhagen gebruikt ter afscheiding van de diverse perken.


Geschreven: 11 november 2021
Aangepast: 11 november 2021
Auteur: Jacqueline Degenkamp
Categorie: De funeraire plek van...

 

In 1936 kwamen wij als familie Degenkamp voor het eerst in aanraking met begraafplaats St. Barbara. Destijds was de begraafplaats een jaar of veertig oud en de eerste aanplant was toen nodig aan vervanging toe. Tot de eerste werkzaamheden van mijn opa Richard Degenkamp behoorde dan ook de aanplant van de platanen en taxusstruiken die nu nog te vinden zijn op de begraafplaats.


Geschreven: 02 oktober 2021
Aangepast: 03 oktober 2021
Auteur: Maarten Hakvoort
Categorie: De funeraire plek van...

 

Tja…en dan krijg je plotseling de vraag wat je funeraire plek is op Urk. Daar moest ik toch wel lang over nadenken. De gemeente Urk heeft twee begraafplaatsen en een kerkhof. En daar zijn toch funeraire plekjes genoeg te vinden, zou je denken.

Toch is dat nog niet zo eenvoudig. Urk, een voormalig eiland, waar de eilandmentaliteit met al zijn voor- en nadelen nog steeds sterk aanwezig is. Een samenleving die erg betrokken is bij elkaar, en hoewel op kerkelijk gebied heel erg versnipperd, in geval van nood en verdriet meteen weer samen sterk staat.


Geschreven: 03 september 2021
Aangepast: 03 september 2021
Auteur: Maurice Heemels
Categorie: De funeraire plek van...

 

‘De berg’ vervult een belangrijke plaats in mijn leven. Ik kom er al van jongs af aan. En ik wil er ook naar terug, als het zover is. Vier generaties Heemels gingen mij voor. Voor iemand die wel iets heeft met tradities is begraven worden op ‘de berg’ geen willekeurige keuze. Het is een kwestie van gevoel.


Geschreven: 25 april 2021
Aangepast: 18 mei 2021
Auteur: Anja Verbers
Categorie: De funeraire plek van...

 

Het is best een lastige vraag: “wat is jouw funeraire plek?”. Dan gaan de raderen draaien bij wijze van spreken. Overal waar ik kom, ook met vakanties, bezoeken we kerkhoven en begraafplaatsen, omdat ze steeds zo verschillend en fascinerend zijn. Maar de afgelopen jaren heb ik beroepsmatig veel begraafplaatsen bezocht.