Oorlogsbegraafplaats

Een begraafplaats die specifiek is aangelegd voor het begraven van slachtoffers die omgekomen zijn tijdens een oorlog. In veel gevallen ook een 'militaire begraafplaats'.

Vaak is de inrichting toegespitst op de nagedachtenis aan en eerbetoon voor soldaten die sneuvelden in actie. Omdat in oorlogstijd de mogelijkheid tot het overbrengen van de gesneuvelden naar het vaderland nauwelijks aanwezig is, worden ze veelal lokaal begraven. Menig oorlogsbegraafplaats ligt dan ook op en nabij de plek waar veel soldaten sneuvelden. In Nederland is de het Militaire Ereveld Grebbeberg daarvan een goed voorbeeld. Het is tevens de eerste oorlogsbegraafplaats in Nederland. Het concept van een oorlogsbegraafplaats dateert uit de 19de eeuw. Zo werden de soldaten die sneuvelden tijdens de Amerikaanse burgeroorlog op de slagvelden begraven en werden daar later gecultiveerde begraafplaatsen van gemaakt. Daarna zijn vooral begraafplaatsen aangelegd voor slachtoffers van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Van oorlogen daarvoor zijn her en der wel individuele graven te vinden, met name van hoge officieren, vaak adellijke lieden. De soldaten bleven anoniem en kregen geen gemarkeerde grafplek. Sommige oorlogsbegraafplaatsen zijn ingericht voor burgers die in verzet kwamen tegen de vijand. De Eerebegraafplaats Bloemendaal is daar een goed voorbeeld van. Hier liggen verzetsstrijders begraven die omkwamen door de ontberingen die zij leden in gevangenschap of dwangarbeid of die zijn geëxecuteerd. Nederland kent ongeveer dertig zelfstandige oorlogsbegraafplaatsen. Elders zijn op bestaande begraafplaatsen aparte grafvelden ingericht.