Symboliek
Term | Definition |
---|---|
Acanthus | Plant (ook bereklauw genoemd) waarvan de bladeren gebruikt zijn als voorbeeld voor ornament in de bouwkunst van de oudheid. De acanthus heeft zijn funeraire symboolwaarde vooral te danken aan zijn stekelige bladeren. Op het einde van de 5de eeuw voor Christus zou de Griekse beeldhouwer Kallimachos een kapiteel gekapt hebben naar een bosje acanthusbladeren op het graf van een jong meisje. Het Korinthisch kapiteel hoorde daarom aanvankelijk voornamelijk thuis in de funeraire architectuur. De overledene had de beproevingen van leven en dood, gesymboliseerd door de stekelige bladeren, glansrijk overwonnen. Het acanthusblad is meteen ook een afdoende bezwering voor de Bijbelse vervloeking: 'doornen en distelen zal de aardbodem voortbrengen' (Genesis, 3.18). |
Adelaar | Symbool van Christus omdat hij recht de zon tegemoet vliegt net zoals Christus, bij zijn hemelvaart, recht omhoog naar het licht was gegaan. |
Aesculaap |
|
Alfa en omega |
De grondslag voor deze symboliek vormen bijbelteksten als "Ik ben de Eerste en Ik ben de Laatste; buiten Mij is er geen God." (Jesaja 44:6). De beide letters werden veel gebruikt ter versiering van christelijke graven, om aan te duiden dat de overledene in God zijn begin en zijn einddoel gezien had. |
Alziend oog |
|
Anker | Symbool van de hoop, ontleend aan Hebreeën 6:19 "De hoop is het veilige en vaste anker van onze ziel". |
Aronskelk | De gevlekte aronskelk, die zijn bloem omhoog naar de hemel richt, was in de Middeleeuwen een symbool van Maria. Vermoedelijk wegens zijn naam die aan de Bijbelse Aäron doet denken. De tante van Maria, Elisabeth, stamde uit het geslacht Aäron. De bloem werd ook als 'lelieachtig ten hemel wijzend' aangeduid. Vaak is de bloem verwerkt in guirlandes. |