Symboliek

Cherubijnen zijn hemelse gevleugelde wezens en een belangrijk onderdeel van de christelijke, islamitische en joodse mythologie. In de christelijke mythologie worden cherubijnen beschreven als de bewakers van de tuin van Eden (Genesis 3:24). Over het algemeen dienen cherubijnen als dienaren van God en zijn ze verantwoordelijk voor het vervullen van goddelijke taken op aarde.

Oorspronkelijk werden cherubijnen afgebeeld als entiteiten met meerdere gezichten en vleugels, samengesteld uit verschillende dieren (zoals een os, adelaar en leeuw) en mensen. Het beeld van een gevleugeld kind werd voor het eerst geïntroduceerd door kunstenaars tijdens de renaissance.

In funeraire context worden cherubijnen vaak geassocieerd met engelen die verantwoordelijk zijn voor het beschermen en begeleiden van een ziel naar de hemel na het overlijden. Cherubijnen met een kinderlijk uiterlijk worden specifiek gebruikt op grafstenen van kinderen en worden beschouwd als begeleiders van de zielen van kinderen naar de hemel.

Symbool van volmaaktheid en eeuwigheid, zonder begin of einde. Veel voorkomend is een Latijns kruis in een cirkel. Twee cirkels boven elkaar staan voor aarde en lucht. Drie in elkaar geweven cirkels staan voor de Heilige Drie-eenheid.